66 paginas, dòs carrat pegat, format 11,5 x 20 cm (a la francesa), cobèrta quadri al rectò
|
Elsa Weissmann, refugiada de Pomerania en 1933 a l'atge de cinc ans, passa sa joinessa dins la vilòta meridionala de Milhac. Viu los eveniments de la guèrra del costat dels persecutats puèi dels venceires. Nascuda Alemanda e Josiva, finís per èsser Francesa del Miègjorn, precisament ciutadana francesa dintrada del costat del solelh. Enrasigament volgut, mas dins lo patiment. Devendrà aital la psiquiatra, la femna blua de Quicòm endacòm, precedent libre de Ròc Tarvèl. L'autor evòca en rèire-plan, dins un total realisme istoricament documentat, lo periòde maleirós dont aimam pas nos sovenir e qu'es pasmens nòstra epopèia fondatriça. Los personatges son menimosament pintrats dins lor evolucion psicologica. Aquel libre ambiciós evòca un fum de questions, entre autras la de l'enrasigament dins un país estrangièr, e lo problèma de la lenga d'òc coma èra vist a l'epòca per las gents avertidas. Los que conéisson un pauc la literatura occitana pòdon legir parallèlament lo libre de Robèrt Lafont La vida de Joan Larsinhac e lo de Joan Bodon La grava sul camin.
|