- Lovís
Maurí
- poèta
e peirièr
- 1904
- 1975)
- autor
de Les Blagues de Louitou
- Plan de la pagina
Per
comandar
- L'òme
- lo
poèta Librariá
- una
poësia Pagina
d'acuèlh
- L'òme
Nascut a Sant-Alire, mòrt a Argentat, seguèt
talhaire de pèiras de son mestièr. Menèt una
entrepresa de trabalhs publics, puèi crompèt una
peirièra a Lascèlas. Passèt la fin de sa vida a
Gleny en Corrèsa, al bòrd de la Dordonha.
Fòrta personalitat, independent, amator de motò,
mès presant la conversacion vertadièra e l'amistat,
animator de taula apreciat, fasiá de vèrs e los cantava
en trabalhar.
Un fais de sas poësias risolièras,
trufandièras, satiricas son estadas perdudas a jamai mas, per
bonur, gràcias a una persona inconeguda d'Orlhac, aviá
pogut publicar un recuèlh de poesias intitolat Blagues
de Louitou. Lo filh de Lovís Maury a fach present al
Convise del demorum d'exemplaris invenduts, a carga per
l'associacion de los difusa (grafia vièlha).
Lo poèta
Poèta e peirièr, Lovís Maurí trobava
sas poësias en mèma temps que talhava las pèiras.
En trabalhar, calculava. Tot d'un còp se metiá a rire e
lo filh, a costat, se disiá : " Tè, lo paire a trobat
quicòm. " Alèra, mestrejant la pèira e lo
vèrbe, lo peirièr cantant encadenava dels èrs
que restontiáun lo lòng de las pendas escalabrosas que
domínon l'ajustum de la Dordonha e del riu de Glana.
Podiá passar atau dels dimmèrgues entièrs a
escriure e a talhar, se levava la nuèch per notar una
idèia que li veniá. Quantes tèxtes o
cançons poguèt compausar atau sus d'èrs coneguts
! dos o tres mots e 'quò èra partit..
'Les Blagues de Louitou' porgísson atanben quauques
poèmas en francés que pàrlon de l'encontrada de
Servièras-lo-Chastèl (Corrèsa).
- Plaqueta de 40 paginas
parescuda vèrs 1970. Grafia vièlha
- 30 F + 5 Fde carreg.
Difusion d'un reliquat familial.
Un exemple de poèma.
- (les debuts de 1"'autò-estòp")
- Loviton rotlat.
- N'i a d'aquò 'n parelh d'ans que veniá de la
vila,
- Amb un de mos enfants e amb la dos-chavals,
- E nos aturasiam dejà d'a Fontanilha
- Quand vegueram quicòm que n'èra pas
normal.
-
- Una femna èra aquí que se teniá lo
ventre
- E que realament aviá l'èr de sofrir.
- "Tè, serem ben enquèra oblijats de la
prendre
- E puèi de la menar al prumièr
medecin..."
-
- Aviam pensat aquò, còp sec que l'aviam
vista
- E, atanben, lo filh vistament s'arrestèt.
- Ieu li diguère atau : "Avètz l'èr tota
trista ?
- -Òc, so plan fatigada, tene pas sus mos
pès."
-
- "Cau pas demorar 'quí, montatz dins la
veitura,
- E puèi fasètz-nos veire ont avètz
vòstre ostau
- Quand òm es coma aquò cau prendre sas
mesuras
- E, per tròp esperar, agravariatz lo mau."
-
- N'auguère pas besonh de ò li tornar
dire
- Per se cabrar dedins, se faguèt pas pregar,
- E ieu que n'avia pas bien enveja de rire
- Me demandave bien de qué s'èra
passat.
-
- Arribats a l'ostau, aquela bogarèssa
- S'atrapèt a rire, e me diguèt aquò
-
- "'Quò's malirós per ieu, mès a cada
grossèssa
- So totjorn fatigada e atau 'quò me fa."
-
- "Ò mès se 'quò's atau, aquò val
belcòp mai ?
- Dempuèi quantes de mes vos trobatz empachada
?
- N'i a pas bien de temps : n'i a qu'una ora, pas
mai.
- Mès vos dise qu'enquèra n'ai las cambas
copadas."
-
- A òc ! 'quela d'aquí, n'èra una
coquina,
- E 'quò's ieu que fasià una dròlla de
mina !
- Lovis Mauri, Les blagues de
Louitou.
(grafia modernizada)