Ceci est l'éditorial n° 95     Liste des éditoriaux     Retour accueil     Dernier numéro

Un òme de convise

Jòrdi Justin Maurí (1931-2016)

Jòrdi Justin Maurí, lo nòstre parpand, " Justin ", nos a quitats. Sas obsèquias civilas tenguèron luòc lo dijèus 19 de mai a Orlhac mès son sovenir de fondador del Rugbí Club de las Landas e de convisaire requist demorarà per nautres coma una fòrça e un imant. Aicí, fauta de parlar completament de son istòria ni de son dardalh social, vòli soslinhar que, en 1992, lo rescontre entre un tal òme positiu e la nòstra associacion naissenta es estat un eveniment benastruc a l'òrle de la genta istòria del Convise.

Nascut a Orlhac dins lo vièlh barri comerçant del Bois, èra al còr de la civilisacion occitana ambe son torn d'esperit risolièr, son sens del contact, son regard finament clarvesent, sa mestresa perfecta dels registres de la lenga ; èra un gaudòt, segur, mès ligat a la campanha pel mestièr de son paire sanaire, sas estacas a Fontanjas, En Rodador, al país de Vermenosa.

Òme de paraula qu'aimava la societat, la concòrdia, capmèstre de l'animacion gaujosa sens vulgaritat, èra en adeqüacion escleta ambe l'activitat de convise, non podiá que s'espandir dins una tala societat de convèrsa, n'èstre una peça mestressa dins las sesilhas recreativas, las pèças de teatre, las taulejadas amb los menuts occitans plan virats que preparava ja dins la fofa de la fèsta. Mès èra atanben un òme de l'escrich qu'alimentava la revista en racontes de totas menas, en articles de reflexion e en grasilhas de mots crosats ont desplegava las possibilitats culturalas d'aquel jòc de letras. Foguèt tanben lo coreviraire dels Inedichs lengadocians de Vermenosa.

La tèsta claufida d'idèias, es estat un mèstre organizaire, alandaire d'exposicions e de convises que nos aun menats al rescontre del país e de sas gents : la teulièra de Prentegarda (1994), lo vilatge de Fontanjas (1994, una messa de Sant-Michau en 1996), lo Vièlh Orlhac en doas sortidas (1a e 2a encenta), Sant-Joan- de-Dona e la crotz de Vermenosa, l'Arboretum, les elevaires cantaleses, lo devinaire d'aiga (amb Sénher Gibiars), las vacas de Jòrdi Rigaudièra, lo convise del caval a Relhac, La Ròca, lo castèl de Jalès, l'esplecha agricòla cò de Loís Gibiard. Naturalament, la literatura regionala aviá sa part : Pau Lherm (1993) ambe Gineta Nicolàs, Vermenosa sovent a Eitrac e Orlhac, la Fèsta de Mionèla (1997) amb Joan-Maria Gaston e Natalia Nureau.

Entre totes aquelses moments estonants de competéncia e de plaser, ne destaque dos, inoblidables, vertadièrs eveniments : la sortida Sus las piadas de Vermenosa (18-6-1994) e l'exposicion Coires de fogal (octòbre 1994).

Apassionat d'una lenga que voliá illustrar e far viscar, Jòrdi Justin Maurí èra a l'encòp un òme dubèrt a las autras civilizacions : sos convises Païsatges d'Algeria (1995), Mahomet dins son temps (1996), Sovenirs d'Algeria (2005) son estats de nalts moments de cultura en lenga occitana.

Las darrièras annadas, sa santat fasiá ceston quaucòps mès tornava e, coma el sabiá veire las causas del bon costat, trobava totjorn un biais plasent de ò contar : Soi coma l'èrba trupida : una plujada arriba, se tòrna quilhar. 'Queste còp, la plujada serà solelhosa. Serà la nòstra amistat e son sovenir luminós.

Nadal Lafont