Ceci est l'éditorial n° 90     Liste des éditoriaux     Retour accueil     Dernier numéro

Far la calada a New York

La despartida de Marcèu Esquieu, Ives Roqueta, Estièine Couderc, Albèrta Forestièr a macat la debuta d'aquesta annada. Collaborators, amics, figuras endralhairas qu'aun marcat lor epòca e nòstras experiéncias, los coneissiam, sabiam lor valor e lor fe, irremplaçablas al regard dels servicis renduts pel personal de l'establiment regional.

E passa la question furtiva de l'après ? La continuacion, de joinesa, son ben totjorn aquí, mai se los fars segurs son pas tan espés coma los dieselàs los jorns de granda partença. L'evidéncia de la mondialisacion nèga, escampilha, destiba las bonas volontats e un valent aparaire d'òc, eficaç, locomotiva sens èstre monocultivat, aquò se tròba pas dins una pòcha traucada.

Enquèra un còp, devèm nos acornierar sus l'ensenhament occitan, dins l'Educacion nacionala cada còp que possible, cercar l'emprenta de país sens crenhar de far sortir les mots nòstres dels asuèlhs de vilatge. L'autre jorn, la TV mostrava la vila de New York bravament ennevada. Cossí quò èra plasent : la nèu esturvelhava entre los ostalasses, ecirava per las avengudas de Manhattan… Vesètz alai un tipe tot engabarinat, les dets agrepits que ataca de far la calada, mès que, escarbilhada coma un plen palhasson de rats, una femna s'atura de el : " A helping hand, sir ? "

Una aventura mai, la vida !

Nadal Lafont

Cada vendres de 15 oras 1/4 a 16 oras, al sèti del Convise (9 plaça de la Patz, Orlhac) : permanéncia de Nadal Lafont. Podètz passar dire bonjorn, parlar un pauc en occitan : questions divèrsas, actualitat, escambis d'a boc en ase, parlarem d'aquò que direm…