Ceci est l'éditorial n° 89     Liste des éditoriaux     Retour accueil     Dernier numéro

Daissa anar la musica !

Per plan entamenar l'annada 2015, vòle començar per grandmercejar nòstres legeires e abonats que nos son demorats fidèles. Sabètz ben, que las capas freaticas siagan rullas o secas, es pas cada jorn dimmèrgues per tot lo monde. Mercé estudiants d'un temps èra qu'avètz pas volgut far de pichonas esparnhas, dont la fe nos encoratja. I a d'abonaments que ne'n valon dètz cadun…

Compliments atanben a la còla dels collaboraires que fan passar per nòstra lenga de causas plan interessantas e divèrsas coma ne'n raivàvem a la debuta del Convise, que l'inspiracion les visite e lor porgisca la gaug de la creacion ! Uroses los que participan a l'enançament de la cultura occitana, una causa nòbla, un ideal donan un sens a la vida. Regraciam la tèrra d'òc de sa fertilitat.

A totes vosautres, braves amics, dise bona annada, granada e acompanhada !

Perdonatz las vièlhas referéncias d'un òme de mon atge : soète qu'aquesta annada venga fòrça civada, çò disiá la pastorèla de Monsénher Guiral e vesiá clar aquela dròlla que, aquí, n'i a de bocas que badan ! Que l'ivèrn venga e purgue la tèrra de çò que podriá contrariar l'agricultura sens esborrissar los ecologistas.

Desege que la Santa-Estèla de Laròca capite, acèrte, faga chabença e que los imatges del Cantalés demòren longtemps dins les uèlhs dels felibres.

Per las eleccions, i a de novèl : que los electors bi-votèsson de bons conselhièrs e conselhièras dins lor departament e se prengon la mesura de lor novèl espandi regional.

Aimariá plan que los politics sosquèsson tant a l'interèst comun coma a lor eleccion e que les pòbles foguèsson mai clarvesents quand de geopolitics les mòntan les uns contra les autres. Tant de se-disent printemps qu'aun mal virat…

Que lo mercat de l'alimentacion siasca pas liurat als sols especulators. A tròp simplificar l'etiquetatge de las pèças de carn plegadas jos plastic als taulièrs de grandas susfàcias, los que òm lor fariá batejar un teule auraun lèu oblidat lo nosèl, la trocha, lo merlan, lo garron, la carneta coma oblidan la lenga nòstra e lor libertat nativa. Perqué se parla mens del ferrotatge que dels shampongs barba doça?

Arrèste l'escauton que, a la cantonada endiesalada, fòrt de sa fe, un musician ambulant ven d'atacar " Daissa anar la musica ", vau tirar de ma pòcha un eurò.

Nadal Lafont.