Ceci est l'éditorial n° 81 Liste des éditoriaux Retour accueil Dernier numéro
En Marjarida, la tesa es la resina que s'amassa dins la soca del pin copat e partent d'aquí, la soca ela mèma que, avant la lampa a petròli, èra debitada en estèlas que s'abrandavan aisadament. Aquelas " tesas " èran utilisadas en entòrchas plaçadas dins la tesièra jol mantèl de la chiminèia per esclairar l'ostal avant que venguèssen las lampas a petròli. Quanhe crane simbòl ! Vos desiri bona tesa per 2013, braves amics.
Justament a Besièrs, en novembre passat, après aver legidas las poësias de Norib, lo gavaldanés Robèrt Rousset me faguèt present d'una tesa. E pardí, al retorn dins lo tren, coma la tesa claviá pas dins la valisa, la teniá còntra ieu coma un ben preciós al mièg dels autres viatjaires, joves puslèu, ocupats a lors tabletas, portables de totas menas, escotièrs Amb sa webcam e son miralh modèrne, una dròlla se recita un poèma : O semblabla ! ... pr'aquò pus perfècta que ieu mèma E ieu tanben alande mas pensadas. La natura qu'aimam, òmes, es un efècte de l'art
Mès tanben la joinessa aima comunicar, quí a qu'una votz fresca bresilha : " Qu'es aquò, mossur, es pas per vos caufar ? " Es una genta dròlla, interessada, que s'es virada vas ieu, lèu una autra, que s'acoida sul dorsièr. E ieu d'explicar çò qu'ai dich pus naut, los pins, la tesa suls pendisses de Trueire, l'esclairatge a la velhada, la tesièra, lo poèta Norib que coneissiaun pas, mai se n'i a una de Maruejols. Aquel poèta aviá una sensibilitat particulièra que li fasiá sentir la dimension del temps dins las causas, lo solelh de la joinessa de l'aubre ara passat dins l'esclaire de la velhada, la mascaradura
1 Ma tesa (Poësias de Norib)
La tesa, torche de résine, Robert Rousset, Norib