Ceci est l'éditorial n°75      Liste des éditoriaux     Retour accueil     Dernier numéro

Lo dissabte 28 de mai 2011 a Calvinet, cent ans après la naissença de Joan-Maria Gaston a Vercuèras, jorn per jorn, es estat celebrat lo centenari del bèl poèta. L'eveniment, cranament organisat pel municipe e la familha - Loís-Maria son filh en tèsta - a ajut la favor del solelh e, après las dichas, l'espectacle a prepausat los enfants de l'escòla, la corala de Morjó totjorn santadosa e un recital de cançons de Joan-Maria interpretadas per Glaudi Descombels qu'acompanhava Andrieu Cotisson. Una pastissariá d'anniversari giganta, un aperitiu e un repais seguián, beure e manjar qualitadós a bodre. La plaça solelhada fasiá gaug a l'uèlh. Quanha plaser, altorn de l'illustre òme de letras e de cançons, de veire fraternisar lo monde d'una borgada de la Castanhau, los amics venguts d'endacòm, e d'ausir La Calvinetesa :

[Amb sos teulats cubèrts de lausas,

Sos ostals dels contravents gris

Qu'engarlandan dels còps de ròsas,

Qu'es polit lo nòstre país !]

Estonant Joan-Maria Gaston ! Ocupant plan a son aise l'espaci de l'empont, siasca assetat, siasca quilhat dignament amb sa pervenca d'aur resplendenta, lo vèrbe nalt e precís, la tèsta clara, exprimava sa reconeissença a cadun dels intervenents, prononcièt una parlicada de Mèstre en Gai Saber dins la fòrça de l'atge e prenguèt aprèssa sa plaça dins la corala de Morjó coma se res non èra !

" Grandmercegi lo bon Dieu de m'aver donada una longa vida. " Segur tot lo monde a pas la mèma favor del sòrt mai se lo centenari a agut sas espròvas. Sa vida aviada per de valors seguras, la fe, la beltat de la literatura e de la cançon, revèrta pas gaire lo modèl d'indignacion, ni las mòdas largament bufadas per d'unes malhums socials, ni las practicas de critica constanta dels uns e dels autres, que finalament sèrvon sovent las poténcias terrèstras en plaça - que benlèu adrechament las instillan. Qu'aquel centenari nos convide a ausir umilament Quò's l'angelús ont la poësia de Joan-Maria e la musica de Pèire Redon se rejónhon :

[ Dins les genibrièrs de la landa

Ont la sorça clara s'alanda,

Jos lo cièu blus,

Coma una plancha solitària,

Escotatz partir la pregària :

'Quò's l'angelús ! ]

Jean-Marie Gaston. Calvinet