Editorial n°57        Liste des éditoriaux     Retour accueil     Dernier numéro

Un convise pòt èstre una parlicada a l'ostal o en un luòc causit, un rescontre, una sortida… totjorn en lenga nòstra. Uèi 'quò's lo convise de la Nalta-Viadena aviat per Zefir Bòsc (12 de mai 2007).

Lo rendètz-vos amb lo menaire se fa a Cambairac a l'endessús d'Entraigas, a l'intrada de la Viadena. Un convisaire aboriu a ja trempada la linha dins Truèire. Plaser del matin : coneissèm son companhon de pesca.

Puèi la pichona cordelada d'autòs s'alanda ambe lo brave temps, despassa la centrala de Lardit, sèc la Sèlva e poja vas Sant-Amans dels Còts. Cafeton, resson de la Prima de las Vacas, explicas de Zefir : la Viadena, detzena via romana, la Bedena, Sant-Amans-dels Còps ! Òm s'escarta sus la plaça, òm entend pas tot mès lo país s'esclaira. E sul còmpte, bon astre, un curat bon enfant que passa, ausís la lenga nòstra e nos presenta sa glèisa, la pòrta romanica, lo retable… Sant-Gausbèrt, plan conegut dins lo Cantal, s'es afanat tanben aicí… La Viadena s'esparfalha, remònta a la romanitat, la crestiantat.

Pus lònh sus la rota, avant Uparlac, Zefir s'arrèsta e presenta dins lo païsatge les escarts e vilatges ont aun viscut les poètas cançonièrs de la Viadena : Marcèl Lapòrta (Les enfants de la montanha, Las papas…), Celestin Aygalenq (Lo masuc…), Joan Froment (d'Uparlac, " Gentille Pastourelle "…), Joan Veylet canonge de La Terrissa (Sèm montanhòls…), lo poèta Prat (de la Fretariá d'Uparlac, La cançon de Bonaparta…), autors desconeguts de cançons a succès. Se ditz un mot de la BD Le Voleur d'Alpuech de Paul Astruc dont l'istòria se debana en Nalta Viadena… A Cassuèjols aprèssa, legissèm l'arquitectura de la glèisa protegida amb son cloquièr restaurat e sas figurinas plasentas. Anam beure a la Fònt de santat, fadejadas… Lo país traversat mena a parlar de tot, de fortificacions, d'istòria, l'Argença viva, l'Argença mòrta… A la Terrissa, lo plan bon repais es dominat pels farçons viadenaires. Parlicada de Zefir, cabreta, cançons d'un Milhavés qu'es de la partida…

Lo vèspre nos resèrva lo Selvet, la Montanha de las Cabras, la montada al masuc, buf de bonur, alen de libertat. Aquí la prada ont Zefir jove dalhèt, qu'ennèga ara un bèl estanh per l'aiga bona viadenaira. Al bondèstre, lo monde s'escampílhon per las devesas mirgalhadas, l'un amassa de mossalons, l'autra remira las primièiras flors. Un perfum d'òc, sèm a l'uèlh de la fònt.

Per acabar la jornada, lo siti de Bez Beden ont la Sèlva salvatja contorna un fotrau d'esperon rocassut que barra sas gòrjas entre de bauces escalabrós. Obstinacion de l'aiga, lo clastre, un orton sorisent nisat a la bèrca del cafoire, un ardit que s'arrisca val ròc de las Fadas, un cafetièr que parla la lenga del país…

Cultura d'òc tranquilla, ambe Zefir. Nadal Lafont

Qu'est-ce qu'un convise ? Noël Lafon