Editorial n°52        Liste des éditoriaux     Retour accueil     Dernier numéro

Qué pòt representar la causa occitana al regard dels pensaments pandemics, climatics, energetics, d'incertitudas pertocant lo mestièr, lo finançament de la retirada, l'identitat europenca, un monde en globalizacion ont d'inegalitats crudèlas vos espantan dins un quite país far ?

Los que tíran glòria de daissar sa part al fuòc o los cècs de la Parabòla respóndon còp sec " quasi res " e se'n fóton. Mas lo que sent o reflechís un pauc se laissa pas embarrar dins una comparason escafaira que o podriá caucionar tot e son contrari. Mitan entre res e tot, creatura encaminada del non-res vas l'infinit o bipède mortal, l'òme cal que s'avise davant de tot escampar. Concretament, se pòt ligar la cultura d'òc a de preocupacions d'òme responsable plenament ciutadan.

De monde actius, seriós, s'interèsson a la lenga nòstra : scientifics internacionals que faun de quites comunicats en òc al congrès de l'AIEO, responsables politics que d'unes aun plan sentit que las culturas regionalas son portairas de ressorça, artistas valedors que mòntan d'espectacles ont l'occitan a sa part, ensenhaires formats e innovaires, publicitaris que coménçan d'arniflar… Totas las categorias se vàlon umanament, mas i a aquí de signes.

Aquelas disposicions que despàssan l'asuèlh mejan d'un simple manten resúltan d'una evolucion istorica mas tanben d'una accion occitanista senada que jonh cultura e present, territòri e identitat, dins de projèctes motivaires. Çò que marcha uèi es çò qu'es estat plan pensat arser e que dona de perspectivas. L'occitan tanben visca las grandas questions del moment, delà ont los eritatges culturals e los biais de l'èra novèla se frétan.

La granda mescla mondialò-productivista que vesèm a besonh d'amiras e de solidaritats. Es un dels sens de la granda manifestacion del 22 d'octòbre a Carcassona. D'aquel biais festiu, l'Occitania bolegaira se vòl tornar trobar dins l'espèr, se far entendre dins lo revolum mediatic e dire tanben que tòca pas sa part, que la faissèla manca, particularament dins l'ensenhament de la lenga nòstra, conquista maja del sègle 20en e suplent de la familha per la transmission, mas ara en alèrta a l'escòla, atencion. N. L

.