Editorial n°33        Liste des éditoriaux     Retour accueil     Dernier numéro

 'L'an (20) 01 es arribat'… Enten-di totjorn la cançon de Martí, mas me rementi tanben Robèrt Lafont al convise de Montpelhièr quand nos explicava que d'en mai los estats seriáun voidats de lor substància pel denalt, d'en mai o vol-driáun tot mestrejar dins la vida dels ciu-tadans. En França, aquò s'apèla regiona-lizacion ; la quita cultura es investida, fonccionalizada. Signe dels temps : l'Alemanha tanben va aver son ministèri de la Cultura… Evidentament, l'Estat plaça pertot son personal e tal lo molinièr que gardava totjorn un pauc de farina, vira las causas del biais que l'interèssa, las fèstas, l'integracion… L'occitan i pòt ganhar de plaças novèlas dins l'ensenhament, l'animacion e obténer una melhora consideracion. L'Estat francés es en progrès : l'espectacle de las folas condicionadas dins las annadas 30-40 es terrificant.

D'un autre costat, la presa en car-ga continuala dels individús los pòt privar de l'impression de tornar far lo monde, de 'far l'espèr'. Pareis que i a una crisi del militantisme dins los mitans associa-tius… Rai, lo monde rotinièr que se dò-nan a la paur davant las lengas regiona-las, los panèus bilingües, que àuson pas imaginar lo possible, se màinon pas de certanas questions. Pels autres, lo domèni d'òc es gratificant en porgir de bèls espa-cis culturals ont París pòt pas prendre tota la plaça se parlam la lenga.. Quantas causas polidas de far en se retrobar se, ensemble, se situar dins l'istòria, partici-par a l'evolucion, avançar d'idèias que prendraun còrs (le ferrotatge !), viscar sa libertat ! Un Estat en mau d'innovacion pòt trobar atau quauqua bona grana, prendre a son compte de projèctes. Jo-guem lo jòc. Quand fasèm essiart per un emplèc jove, es una beluga de renaissen-ça qu'esclaira lo monde.

Bona annada !

N. L.