Editorial n°27 Liste des éditoriaux Retour accueil Dernier numéro
(Ò ma doça Corrèsa, cançon)
Lo Convise associacion es nascut d'una utopia, fondre las raices populàrias e los ensenhaments modèrnes per donar de vam a la lenga e a la cultura occitanas. Dins aquela rega, la paura Anna-Maria de Luca amarinèt per nautres un obrador de danças tradiciona-las dins l'estrambòrd : 'Cal donar al monde, çò disiá, d'ocasions agradivas de percebre la beltat, e alèra las gents s'enàuçan, tòrnan trobar lor natura vertadièra ' Amb la meteissa fofa, tanlèu arribada per son convise al fogal Leimariá en 1997, Maria Roanet se botèt a dançar la borrèia e nos ensenhèt la Chalopada !
Dempuèi, pr'aquò, l'Estat a fortament rapelat certanas exigéncias de la legislacion 1901 : una associacion pòt pas vendre de prestacions a del monde que son pas aderents. A part de pagar l'impòst sus las societats comercialas, demorava doás possibilitats :
-siasca abandonar l'obrador de danças tradicionalas,
-siasca donar la qualitat d'aderents als abituats de l'obrador, çò que, de facto, cambiava la natura de l'associacion Lo Convise e podiá diluir l'occitan dins un ensemble mens definit, estent donat l'atrasença de la dança e lo nombre de practicants, tant mai que -cadun o a vist- la finalitat de léser prendiá lo pas sus las activitats cultura-las aquelses darrièrs temps.
Aquela alternativa a plan fach soscar lo menestrièr que soi totjorn estat, l'ancian estudiant que se congostava del dialòg de Paul Valerí L'Ama e la Dança : Bèl bon Dieu, las claras dançairas ! Quana viva e graciosa introduccion de las pensadas mai perfiè-chas ! Lors mans pàrlan e lors pès sémblan escriure !
Après una esitacion, ai completament engatjat mon autoritat de president per la primièra solucion.
En consequéncia e sus mon conselh, los convisaires dançaires aun ja fondada una associacion de dança que va poder plan trabalhar en servar la sala especializada mesa a disposicion per la vila d'Orlhac e desvolopar sas activitats d'animacion dins una inde-pendéncia complèta, sens mesclar son imatge a-n aquela del Convise. Libertat de causi-da, consciéncia son nòstra vertadièra tradicion, rapelatz-vos.
En quant a ieu, president fondador e actual de l'estructura del Convise, director de la revista Lo Convise, un còp assegurada la gestion generala de l'associacion, entendi m'investir principalament aquesta annada dins las recèrcas, las publicacions, lo manten d'un nombre minimal de rescontres. Ai pro passat de temps dins las organizacions e animacions de vilatges, dins l'ajuda als obradors, activitats goapas de temps, me soi pro fach passar darrièr, aquelas sèt annadas passadas, per qu'òm poguèssa pas me reprochar d'oblidar los autres. Los que voldráun obrar al Convise dins la clartat d'engatjament au-raun de la plaça, especialament sul merlet musical.
Es temps de tornar afortir lo sens de nòstres projèctes, de se virar vas la joinesa e l'asuèlh occitan dels autres despartaments. Aparem los febles e l'esperit que n'a besonh. Passar lo temps es pas una finalitat sufisenta per una associacion culturala e militanta. 'Quí a quauquas idèias que prepausarai a l'Assemblada Generala del 11 de setembre.
Nadal Lafont.