Editorial n°26        Liste des éditoriaux     Retour accueil     Dernier numéro De l'aparament a l'illustracion.

Ambe la publicacion dels Regrèts auvernhats de Marilov Duclòs, novèl recuèlh poetic en Auvèrnha occitana, lo Convise passa a una segonda fasa de son existéncia ont la creacion s'afortís mièlhs. Dusca aquí, dempuèi 6 ans e mièg, nòstres estudis e publicacions aun mai que mai comunicat al public d'escrichs pus ancians, inedichs o introbables uèi, amb l'espèr de metre a disposicion e d'esclairar un patrimòni. Las paginas novèlas que vos èron porgidas veniáun sovent de plumas que se seriáun exprimidas d'un biais o d'un autre. Ara, amb aquela noveltat e las autras que pàron lo nas, las primièras rajadas dins la revista e les convises préndon lor sens e recébon del vam : un corrent s'alanda, se percep plan que lo Convise afavorisa la creativitat en lenga nòstra conformament als objectius pausats inicialament.

Les Regrèts auvernhats díson una languison d'un passat aimat e remirat, sentiment tan vièlh coma lo cur uman, permanent dempuèi las originas felibrencas, afiscat uèi per la velocitat de las transformacions, talament espandit que la dimension universala d'aquela plaqueta fa ges de dobte. Lo referent pastoral deu pas acorchir nòstra legida aicí. Lo libre per exemple, concurrenciat pel multimedià, podriá ben rejónher les rastèls e las dalhas d'Auvèrnha mon país.

Lo libron de Marilov revela tanben una tèsta pensanta que pausa la question de l'interès d'una tala evolucion. A saber se las relacions umanas tíron en avant e, se transpausam en legeires avertits, a saber se les C.D., D.V.D., Internet seraun la panacèa culturala que d'unses anóncion ? Per quauques exemples plan observats, la persuasiva Marilov indusís una critica tot en indicar de viás de salvament, la memòria, l'amistat, la beltat, la dubertura als autres. Al moment que tant de monde uèi se conténton de s'estordir, que d'evolucions importantas se faun les uèlhs barrats, l'autor a lo meriti modèrne d'assumir las interrogacions de son temps.

L'originalitat dels Regrèts auvernhats es de jamai se despartir d'une fermetat d'arma que, segur, caracterisa l'autor. La necessitat de valors relacionalas, moralas, esteticas es bravament afortida dins la fidelitat a la lenga occitana, medium del tot. Aquò definís una militància de civilizacion, una orientacion per l'avenidor tròp sovent oblidada pels professionals de la politica. La varianta orala del Vilatge abandonat nos ditz al còp la dolor d'un adiu, la determinacion d'un engatjament e la tonalitat d'aquelses Regrèts auvernhats plan nomemats :

E sans me revirar,

me despachère de partir

Pertau qu'auriá plorat.

Nadal Lafont.