Editorial n°2        Liste des éditoriaux     Retour accueil     Dernier numéro

Lo Convise es un crusòl.          

Fa dos o tres ans, una brava persona me diguèt, en parlar dels convises: "ne'n fasètz atau de cranes collectatges!"

-Rai, diguère, lo plaser de ne'n saber mai e l'espèr d'una conservacion nos son pas estrangièrs." Mès lo mot me semblava pas tròp juste.

Entre collectar e convisar, i a una diferéncia d'ambicion. Lo collectatge a ajut son utilitat e enquèra uèi i a de bons projècts en cors, per çò que, malgrat la qualitat de las òbras literàrias anterioras e les prètzfachs gigants dels primièrs amassaires, la memòria populària es pas agotada. De brave monde i áun trobat de pichons mestièrs, bona consciéncia e mèma una plaça de foncionari. Maites, quauques còps tombats de París , se son donats lo plaser de l'etnològue o del colleccionaire, contunhant lo discors francés sus la lenga d'òc tengut ancianament per quauques erudits.

Mès òm se pòt pas contentar de collectar. Se se fa pas un esfòrç per una practica de lenga o una vida culturala vertadièra en lenga occitana, per gardar un public pels creators nòstres, totses aquelses collectatges anaráun dins un tirador de musèu per çò que i aurá pas grand monde per parlar.

Mai s'es pichon, lo convise es un bon camin per aparar e metre en avant aquò nòstre. Las coneissenças populàrias e sabentas i ràjon dins las recèrcas, les escambis, e una relacion viventa, cauda, cargada de civilisacion d'òc unís les participants . Se l-i parla la lenga ambe lo desir de la far viscar uèi per uèi. Lo biais de far e la tòca afichada son en rapòrt.

Dins aquel crusòl favorable, lo saber d'òc es al còp assasonat e valorisat. Tròp sovent, del monde prénon per res lo "patoès". Al Convise, es tot lo contrari: l'interès dels autres pròba al pòle del jorn lo prètz de sa paraula, e se de publicacions sègon, cadun a la paternitat e l'onor d'aquò qu'a fach.

Nadal Lafont.